In onze maatschappij is het de norm om 5 dagen p.w. te werken. Veel van ons proberen die 5 werkdagen zo snel mogelijk door te komen, zodat we in het weekend eindelijk kunnen doen wat we echt leuk vinden. Ik was daar één van.
Mijn ideale werkweek bevat 3 dagen. Zodat ik daarnaast genoeg tijd heb om mezelf te kunnen ontwikkelen, leuke boeken te lezen, tijd door te brengen met familie en vrienden, om overdag te kunnen sporten - omdat ik na een lange werkdag vaak echt op ben - maar ook om soms gewoon lekker helemaal niks te kunnen doen.
Als ik 5 dagen, 9 uur per dag werk, ben ik gesloopt. ‘S avonds en in het weekend ben ik dan vooral aan het bijkomen van m’n werkdagen. Ik heb hier lang mee gestruggled: "waarom lukt het iedereen toch om gewoon 5 dagen per week te werken en ook nog energie te hebben om leuke dingen te doen? En mij niet?"
Tot dat ik bedacht: "Maar waarom moet ik per se fulltime werken? Omdat iedereen dat doet? En omdat veel mensen het doen, is dat dan ‘normaal’?"
Ik weet zeker dat we over 50 jaar nog maar een 3-daagse werkweek hebben, zoals we 100 jaar geleden een 6 of 7-daagse werkweek hadden. Toen was dat ‘normaal’.
Ik werk sinds een paar jaar 3/4 dagen per week. Lange tijd vond ik het lastig om af te wijken van de norm. Ik heb vroeger altijd geleerd dat hoe meer je werkt hoe waardevoller en succesvoller je bent.
Maar ook doordat ik me veel vergeleek met hoe de mensen in mijn omgeving leven. En door de enorme druk die ik voelde van deze prestatiemaatschappij. En ja, er moet toch ook genoeg geld verdient worden.
Maar niet langer fulltime werken heeft me zó ontzettend veel rust, blijdschap en voldoening gebracht.
Dat gaf me zoveel meer dan dat beetje extra geld per maand op m’n rekening. En als je het goed doet, hoef je helemaal niet per se minder te gaan verdienen.
Zou jij ook minder willen werken en meer léven?
Lees ook 'Minder werken is niet lui'